Doktryna Niemiec rządzonych przez kanclerza Adolfa Hitlera i narodowo-socjalistyczną partię NSDAP, zakładała eksterminację „podludzi”, do których zaliczano m.in. Żydów, Romów oraz osoby chore psychicznie, bez względu na narodowość.

Podobny los miał spotkać

Słowian, choć Alfred Rosenberg, jeden z głównych ideologów NSDAP i twórca teorii rasistowskich zaliczał ich do Aryjczyków, ale najniższej kategorii. Z wszystkich ludów słowiańskich miało pozostać 30-40 mln ludzi, którzy po „uporządkowaniu” starego kontynentu mieli zostać przesiedleni za Ural. Europa miała służyć za ostoję rasy nordyckich nadludzi. „Kwestia żydowska” – jak mówili hitlerowscy zbrodniarze – „miała zostać rozwiązana raz na zawsze”. Po wybuchu II wojny światowej i opanowaniu Polski jesienią 1939 roku Polacy przekonali się w dramatyczny sposób, co to znaczy…

Obozy koncentracyjne

Pomysłodawcami i twórcami pierwszych obozów koncentracyjnych byli jednak nie Niemcy czy Sowieci (osławione łagry) jakby się to mogło wydawać, ale… Anglicy, którzy w Południowej Afryce w „concentration camps” na przełomie XIX i XX wieku przetrzymywali nie przeciwników politycznych, jak czyniły to władze carskiej Rosji z konfederatami barskimi, ale kobiety i dzieci: rodziny Burów, osadników holenderskiego pochodzenia, walczących z Brytyjczykami.

Nawet Polacy nie zdawali sobie początkowo sprawy, co dzieje się za drutami niemieckich obozów koncentracyjnych. Rotmistrz Witold Pilecki w 1940 roku z tego powodu pozwolił zamknąć się w Oświęcimiu, by – poznawszy panujące tam warunki – uciec i złożyć raport polskim władzom konspiracyjnym. Świat nie dowierzał zaś Janowi Karskiemu, emisariuszowi Polskiego Państwa Podziemnego, wysłanemu w roku 1942 z misją powiadomienia rządów państw zachodnich o eksterminacji narodu żydowskiego.

Realizacja zbrodniczego planu Planowe zbrodnie na ludności cywilnej Niemcy rozpoczęli już we wrześniu 1939 roku w Polsce, głównie w Wielkopolsce i na Pomorzu. Wkrótce podzielili okupowane przez siebie obszary na dwie części: wcielone bezpośrednio do Rzeszy (Pomorze, Śląsk, Poznańskie oraz okręgi Suwałk, Ciechanowa, Łodzi) przeznaczone do germanizacji oraz na pozostałe, zwane Generalnym Gubernatorstwem, które miało być „rezerwatem” Polaków przed ich przesiedleniem na Syberię opanowaną – jak sądzili Niemcy – po wygranej wojnie z Rosją Sowiecką.

Wewnątrz tego systemu istniały „archipelagi” miejsc skazanych na zagładę niewolników niższej kategorii: Żydów nieprzewidzianych do przesiedlenia, lecz do stopniowej likwidacji. Były to tzw. ge