W dzieje Polski wpisała się polityka zaborców, której oblicze najlepiej obrazuje zakaz kultywowania polskości w obrębie zagarniętych ziem. Głównymi ośrodkami polskości były: Kościół i rodzina. Jednym z jej przejawów, zwłaszcza po upadku Powstania Styczniowego, było zakładanie przez młodzież szkół średnich i wyższych kół samokształceniowych. Kiedy nastała pora odbudowy Polski niepodległej, owe rozproszone początkowo ruchy łączyły się, tworząc patriotyczne organizacje działające przede wszystkim w ośrodkach uniwersyteckich. Jednym z nich było funkcjonujące jako jedna organizacja od 1919 r.. Stowarzyszenie Katolickiej Młodzieży Akademickiej „Odrodzenie”, swymi korzeniami sięgające okresu zaborów. Jedność organizacyjna nie oznaczała identyczności. Mówiąc metaforycznie, było ono „symfonią” specyfiki różnych ośrodków, uwarunkowanej ich odmiennymi tradycjami, historią czy realiami społecznymi. Aktywne środowisko międzywojennego „Odrodzenia” uformowało elitę katolickiej inteligencji polskiej.
Okres wojny był dla „odrodzeniowców” sprawdzianem trwałości zdobytej formacji intelektualnej i duchowej. Można było spotkać ich na wszystkich frontach II wojny światowej, gdzie zapisali niejedną piękną kartę męstwa.
Okres powojenny przyniósł zakaz działalności „Odrodzenia”. Bez formalnych struktur mogło przetrwać wyłącznie dzięki wspólnocie wartości, przekonań i woli członków, podtrzymujących dawne więzi koleżeńskie. Wielką pomocą w przetrwaniu „Odrodzenia” okazał jego członkom kard. Stefan Wyszyński. Od 1957 r. środowisko „odrodzeniowców” spotykało się corocznie z Księdzem Prymasem na Jasnej Górze. Po zakończeniu komunistycznych represji zarejestrowano Ruch Kultury Chrześcijańskiej „Odrodzenie”. W całej Polsce działa obecnie ponad czterdzieści kół. Do stowarzyszenia przystąpiło w 1992 roku również środowisko bialskie. Rolę przewodniczącego koła bialskiego pełni znany lekarz Czesław Sudewicz. Staraniem bialskiego „Odrodzenia” organizowane były Dni Kultury Chrześcijańskiej, podczas których można było posłuchać prelekcji na tematy społeczne, obejrzeć niedostępne filmy, tzw. „półkowniki”, kupić szerzej niedostępną literaturę, posłuchać poezji Norwida czy Kazań o. Skargi w wykonaniu artystów scen krakowskich.
Szczególną rolę w działalności bialskiego koła „Odrodzenia” zajmują coroczne wyjazdy do Krakowa na największą w Polsce procesję św. Stanisława Biskupa Męczennika, na którą zabierane są relikwie bł. Męczenników Podlaskich – Patronów koła. W wyjazdach tych uczestniczą także inne środowiska: harcerze, młodzież, chóry, przedstawiciele parafii neounickiej w Kostomłotach. Zauważył je Święty Jan Paweł II, wspominając o nich w korespondencji prywatnej.
Bialskie Koło bierze także aktywny udział w organizowanych od kilkudziesięciu lat Dniach Modlitw „Odrodzenia” w Częstochowie, podczas których jest czas i na modlitwę, i na realizowanie programu intelektualnego. Referaty i seminaria na tematy społeczne organizowane w tym czasie cieszą się w Polsce zasłużenie dobrą sławą i gromadzą od lat kwiat polskiej myśli katolickiej i społecznej. Mamy nadzieję, że dzięki również i naszej działalności Polska i Kościół stają się lepsze i bliższe Bogu – mówi jeden z członków bialskiego koła.
