TERESPOL. Poseł Stefaniuk świętował z prawosławnymi mieszkańcami naszego regionu

Dzisiaj Cerkiew świętuje święto ku czci Ikony Bogarodzicy „Szybko spełniającej prośby”, z tej okazji poseł Dariusz Stefaniuk wziął udział w uroczystościach, które odbyły się w cerkwi św Jana Teologa w Terespolu, gdzie ikona ta toczy mirrę (wydziela olejek). Podczas uroczystości poseł został uhonorowany Orderem św. Równej Apostołom Marii Magdaleny za długoletnie życzliwe relacje. Nasz parlamentarzysta dołączył tym samym do grona ministra Przemysława Czarnka i marszałek Beaty Mazurek .

Ikona Matki Bożej „Szybko Spełniająca Prośby” (Ikona Bożej Matieri „Skoroposłusznicaj) pochodzi z X wieku i znajduje się w Monasterze Dochiarskim na Św. Górze Atos. Ikona umieszczona była w monasterskiej jadalni. W 1664 r. zakonnik Nil przechodząc nocą z zapalonym łuczywem koło ikony „usłyszał dochodzący od niej głos, który przykazywał, by mnich nie chodził w jej pobliżu z łuczywem i nie kopcił. Ten nie bacząc na słowa, czynił to dalej. Za swe nieposłuszeństwo został pewnego razu ukarany ślepotą. Dopiero nad ranem bracia znaleźli mnicha leżącego na ziemi na wznak.Nil opowiedział braciom o tym, co się stało. Bogobojni mnisi padli przed ikoną na kolana i modlili się. Następnie zawiesili przed nią lampkę oliwną i polecili nowemu mnichowi-kucharzowi każdego wieczoru zapalać ją. Ukarany ślepotą Nil postanowił nie odchodzić od ikony i prosić Matkę Bożą o przebaczenie i uzdrowienie. Tak czynił przez wiele dni i nocy.Miłościwa Bogarodzica usłyszała modlitwy mnicha, wybaczyła mu grzechy i przywróciła wzrok. Matka Boża dodała też:Od tej pory ikonę tę będziecie nazywać „Szybko Spełniającą prośby”, ponieważ przybywającm do Mnie okazywać będę miłość i spełniać ich prośby’. Wieść o cudownym wydarzeniu szybko rozeszła się po Atosie. Do monasteru zaczęli przybywać mnisi, aby ujrzeć cudowną ikonę i pomodlić się przed nią. W obecności Ikony Matki Bożej „Szybko Spełniająca Prośby” miały miejsce liczne cuda: ślepi odzyskiwali wzrok, kulawi zaczynali chodzić, opętani przez złe moce wracali do zdrowia.Modlitwy do tej ikony pozwalały też uniknąć katastrof morskich,znajdujący sie w niewoli nieoczekiwanie odzyskiwali wolność. Sława o tej ikonie rozeszła się po świecie i również w Rosji,wstały liczne jej kopie. Najbardziej znana z nich to ikona znajdująca się w moskiewskiej Filii Monasteru św. Pantelejmona. Święto Ikony Matki Bożej „Szybko Spełniająca Prośby” obchodzone jest 9/22 listopada.

Dzisiaj także Cerkiew świętuje pamięć św. Nektariusz Kefalas, metropolitę Pentapolis

NEKTARIUSZ KEFALAS, metropolita Pentapolis (Swiatitiel Nektarij Kefalas, mitropolit Pentapolskij), 8/21 listopada. Urodził się 1 października 1846 r. w Siliwrii koło Konstantynopola, w ubogiej, wielodzietnej rodzinie. Na chrzcie dano mu na imię Anastazy. Wychowywany przez rodziców w duchu pobożności, od dzieciństwa wyróżniał się wśród innych dzieci wyjątkową pokorą i skromnością. Mając czternaście lat udał się do Konstantynopola, gdzie ciężką pracą na własną rękę uzyskiwał środki na naukę. W wieku dwudziestu lat przyjechał na wyspę Chios, gdzie został nauczycielem. Po pracy zamykał się w swym pokoju i pogrążony w modlitwie, jedząc tylko raz dziennie, doskonalił się duchowo.

W 1875 r. Anastazy złożył śluby zakonne otrzymując imię Łazarz, a dwa lata później śluby mantijne z imieniem Nektariusz oraz święcenia diakonatu. Marzył o pustelniczym życiu na Świętej Górze Atos, lecz znajomość z patriarchą aleksandryjskim dała mu możliwość studiowania na fakultecie teologii w Atenach. W 1885 r. ukończył teologię, powrócił do Aleksandrii i rok później otrzymał świecenia kapłańskie. Dzięki swej pokorze i zdolnościom szybko zaczął piąć się po szczeblach cerkiewnej kariery, co powodowało zawiść ze strony części osób na dworze.

W 1889 r. Nektariusza wyświęcono na biskupa Pentapolis. Ukochany przez wiernych zaczął być uważany za pretendenta do tronu św. apostoła Marka. Niechętni jego sławie hierarchowie już po roku doprowadzili do usunięcia go z katedry i wydalenia z Egiptu. Nie próbując nawet bronić się, wyjechał do Aten. Wszędzie głosząc Słowo Boże, w 1894 r. został rektorem seminarium duchownego w Rhizarion, a wkrótce potem starcem i prawdziwym ojcem duchowym Grecji. Jego świętość stała się oczywista i potwierdzana przez czynione cuda.

W 1904 r. Nektariusz rozpoczął budowę żeńskiego monasteru na wyspie Egina koło Aten. Cztery lata później całkowicie zajął się jego kierowaniem i organizacją. Zmarł w Atenach w 1920 r. Grób świętego (zachował się tylko szkielet) otwarto 2 września 1953 r. W 1961 r. został kanonizowany przez Patriarchat Kostantynopolitański.

Święty Nektariusz zwany jest często Nektariuszem z Eginy. Jest jednym z najbardziej znanych współczesnych świętych greckich.

W ikonografii Nektariusz przedstawiany jest w biskupich szatach (lub czarnej mantii) z czarnym kłobukiem na głowie. Zazwyczaj prawą ręką błogosławi, w lewej trzyma zamkniętą Ewangelię. Ma siwą, średniej długości brodę.

Święto jest szczególnie obchodzone w Monasterze św. Wlk.męcz. Dymitra Sołuńskiego w Sakach (dekanatu kleszczelowskiego).

Źródło: stefczyk.info/ cerkiew.pl